Artykuły użytkownika TylerDurden
Cannes 2023: In the Rearview, Eureka, Tiger Stripes, Kidnapped, Club Zero
„Skąd dokąd” (reż. Maciej Hamela) - „Skąd dokąd” jest zapisem wielkiej migracji ukraińskiej ludności cywilnej. Reżyser filmu, Maciej Hamela, był zaangażowany w ukraińskie problemy
Cannes 2023: How to Have Sex, Perfect Days, Fallen Leaves, La Chimere
„How to Have Sex” (reż. Molly Manning Walker) – film, który zgarnął główną nagrodę w canneńskiej sekcji Un Certain Regard, atakuje widza trochę z zaskoczenia. Tytuł sugeruje kolejną
La passion de Dodin Bouffant (2023)
„La Passion de Dodin Bouffant” to najpiękniejszy wizualny food porn dostępny na rynku w tym roku. Zarazem moja największa pozytywna niespodzianka tegorocznego konkursu głównego
Asteroid City (2023)
Z osobą Wesa Andersona wiąże się ciekawy paradoks.
Z jednej strony jest to twórca o bardzo oryginalnym, wyrazistym, rozpoznawalnym stylu, którego nie sposób pomylić z żadnym innym reżyserem.
Czas krwawego księżyca (2023)
Nie mam najmniejszej wątpliwości – pokaz „Killers of the Flower Moon” jest najgorętszym wydarzeniem tegorocznego festiwalu w Cannes. Żyją tym obserwatorzy imprezy, od samego początku
Strefa interesów (2023)
10 lat po premierze hipnotyzującego „Pod skórą” jego twórca powraca z nowym projektem. Zapewniam, że nie jest to ostatni raz w tym roku, gdy usłyszycie o „Strefie interesów”,
Monster (2023)
„Monster”, nowy film Hirokazu Koreedy, rozpoczyna się w jego strefie komfortu. Jako kolejna opowieść o rodzinnych relacjach. Jest samotna matka (Sakura Andô, równie dobra co w „Złodziejaszkach”),
W trójkącie (2022)
Ruben Östlund śmiało zmierza w kierunku wykręcenia rekordu w Cannes. Od roku 2014 nakręcił trzy filmy. Z wszystkimi pojawił się na festiwalu. Wszystkie zdobyły główne nagrody. Dwie Złote Palmy i najlepszy
Holy Spider (2022)
Ali Abbasi („Holy Spider”) i Lukas Dhont („Blisko”) wydają się mieć zsynchronizowane procesy twórcze. W roku 2018 ich filmy trafiły do canneńskiej sekcji Un Certain Regard.
Cannes 2022: Men
„Kinowe doświadczenie” różne ma oblicza. Czasem jest to ogłuszający huk wojskowych odrzutowców, zbliżenie na twarz Toma Cruise’a doświadczającego przeciążeń na pokładzie podniebnej